Η «χρυσή» ευκαιρία για την εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου...

Τα ψέματα τελείωσαν, οι μάσκες έπεσαν και το μεγαλύτερο σκάνδαλο στα χρονικά του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι γεγονός. Με αφορμή αυτή την υπόθεση με τα στημένα, οι παράγοντες και οι φορείς αυτού του τόπου, έχουν μια «χρυσή» ευκαιρία να πετύχουν την κάθαρση και την εξυγίανση του αθλήματος, ή έστω να κάνουν ένα σημαντικότατο βήμα, προς αυτήν την κατεύθυνση...

Όσα  διαδραματίστηκαν την Τετάρτη αλλά και την Πέμπτη, πραγματικά δεν έχουν προηγούμενο. Βέβαια το ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο, έκρυβε όλο αυτό το...βόθρο μέσα του, το γνωρίζαμε καλά και φαινόταν από χιλιόμετρα μακριά, άσχετα αν κάποιοι έκαναν τα στραβά μάτια ή τους βόλευε όλη αυτή η κατάσταση...

Και μπορεί η υπόθεση με τις κασέτες να «κουκουλώθηκε», αφού...ανακαλύφθηκε πως τα αδικήματα είχαν παραγραφεί, αλλά αυτή τη φορά, αφενός χάρη στην επιμονή της εισαγγελέως Πόπης Παπανδρέου και αφετέρου χάρη στον....μαγικό κοριό, που παρακολουθούσε τις τηλεφωνικές συνομιλίες όλων των εμπλεκόμενων στην υπόθεση με τα στημένα και έβγαλε στη φόρα απίστευτους διαλόγους, οι αποδείξεις που υπάρχουν είναι πολλές και δυστυχώς για τον Μπέο, τον Ψωμιάδη, τον Τσακογιάννη και τα άλλα παιδιά, τα αδικήματα παραγράφονται μετά τα τρία χρόνια από την κρίσιμη στιγμή της τέλεσής τους...

Όπως γράφω και στον τίτλο μου λοιπόν, το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει τη μεγαλύτερη ίσως ευκαιρία του και αναμφίβολα μια από τις τελευταίες, για να ξεβρωμίσει επιτέλους και να απαλλαχθεί από παράγοντες-παράσιτα, που όλα αυτά τα χρόνια το χρησιμοποιούν για να προωθούν τα προσωπικά τους συμφέροντα και να καλύπτουν πολλές άλλες παράνομες ενέργειές τους...

Φυσικά δε θα πω εγώ τι πρέπει να γίνει...Όλοι το ξέρουμε αυτό και πολύ καλύτερα οι δικαστές οι εισαγγελείς και τα μέλη της πειθαρχικής επιτροπής της ΕΠΟ. Το μόνο βέβαιο είναι, πως το μαχαίρι πρέπει να μπει στο κόκκαλο, για πρώτη ίσως φορά στην ιστορία αυτής της χώρας, στην οποία η ατιμωρησία, ιδιαίτερα για τους ισχυρούς, είναι σύνηθες φαινόμενο!


Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου στο http://www.sportculture.gr/2011/06/blog-post_4992.html