Ο Usain Bolt λόγω προβλήματος τραυματισμού (και για προληπτικούς λόγους περισσότερο) σταμάτησε τη σαιζον νωρίτερα και κατόπιν επίσκεψης στο γιατρό του -και της Bayern- στο Μόναχο. Πιο πριν έτρεξε μολις 9"97 και ηττήθηκε απο τον Gay... Μερικές μέρες μετά υπέγραψε στην Puma –που τον είχε στηρίξει εξαρχής προτού γίνει νο1- ενα τεράστιο συμβόλαιο επέκτασης, το μεγαλύτερο μάλλον που είχε ποτέ αθλητής στίβου. Και πέρα απ το να τρέχει γρήγορα υπάρχει η φιλοσοφία του να γίνεται ευχάριστο και διασκεδαστικό το κάθε event και να δίνει μια προσωπική πινελιά. (Ίσως "δένει" σε αυτό και ότι πλέον σε κάθε του αγώνα έχει ειδικό μπλουζάκι σχεδιασμένο γι αυτόν)
Μπορεί να τρέξει τα 100 μ. σε 9.58, αλλά λέει πως είναι τεμπέλης. Είναι ο καλύτερος σπρίντερ στον πλανήτη, αλλά θα ήθελε να στραφεί προς το ποδόσφαιρο επαγγελματικά.
Ο Ουσέιν Μπολτ είναι ένας τέρας της φύσης. Αρχικά είναι το μέγεθός του. Εχει ύψος 1,95 μ. την ωρα που το ιδανικό ύψος για σπρίντερ είναι πολύ μικρότερο (γύρω στο 1,80). Απ την άλλη είναι ένα πρόβλημα που θα μπορούσε να του αποκλείσει καριέρα στον αθλητισμό- η σκολίωση, που είχε ως αποτέλεσμα το ένα του πόδι να είναι πιο κοντό από το άλλο. Και μετά, είναι η συμπεριφορά. Στην προθέρμανση οι αντίπαλοί του έχουν το ύφος της αποστολής… θανάτου, ενώ ο Μπολτ χαμογελά, χαλαρώνει, χορεύει.
Και βέβαια υπάρχουν και τα ρεκόρ. Ο Μπολτ είναι ο ταχύτερος άνθρωπος όλων των εποχών, τόσο στα 100 μ. όσο και στα 200 μέτρα. Τέλος- και το πιο εκνευριστικό- δεν έδωσε καν το 100% όταν τα κατέρριψε!
Ο Μπολτ μόλις έχει φτάσει από τη Γερμανία και χαλαρώνει στην καρέκλα του σαν νυσταγμένη γάτα. Η φωνή του είναι βαθιά, απαλή και αργή. Πρόσφατα έχασε για πρώτη φορά έπειτα από σχεδόν δύο χρόνια στα 100 μ., από τον Τάισον Γκέι, και έχει δημοσιευτεί σε όλες τις εφημερίδες ότι είναι τραυματισμένος και θα χάσει το υπόλοιπο της σεζόν. Αλλά είναι ήδη επικεντρωμένος στα δύο σημαντικά ραντεβού του μέλλοντος, το Παγκόσμιο πρωτάθλημα της επόμενης χρονιάς και κυρίως τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2012.
Ο κόσμος έχει δει πολλούς σπρίντερ- φαινόμενα, αλλά κανείς τους δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Μπολτ. Το 2002 έγινε ο νεαρότερος που κερδίζει χρυσό μετάλλιο σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα Εφήβων- Νεανίδων, με την επικράτησή του στα 200 μέτρα. (ΣΣ: δείτε εδώ) Ηταν μόλις 15 ετών, κερδίζοντας αγόρια τέσσερα χρόνια μεγαλύτερά του. Αν ο Μπολτ δεν υπήρχε, οι δύο βασικοί του αντίπαλοι- ο Γκέι και ο Ασάφα Πάουελ- θα μονομαχούσαν για το ποιος θα γίνει ο ταχύτερος άνθρωπος στην ιστορία. Αλλά όπως έχουν τα πράγματα, μετά βίας χωρούν στη συζήτηση.
Ο 24χρονος Μπολτ μεγάλωσε σε ένα μικρό χωριό στο Τρελόνι της Τζαμάικα. Οταν ήταν μικρός, οι γονείς του- που είχαν το τοπικό μανάβικο- τον πήγαν σε γιατρό επειδή δεν μπορούσε να σταθεί σε ένα σημείο.
«Ετρεχα παντού, σκαρφάλωνα σε πράγματα. Η μητέρα μου έλεγε "κάποιο πρόβλημα υπάρχει με αυτό το παιδί" αλλά ο γιατρός της είπε "Οχι, είναι υπερδραστήριος"».
Η μητέρα του ήταν ευγενική και τον συγχωρούσε, ο πατέρας του ήταν ένας φανατικός της πειθαρχίας που είχε δύο ακόμη παιδιά από διαφορετικές γυναίκες. Ο σεβασμός ήταν σημαντική λέξη στο σπίτι των Μπολτ. Και όταν ο νεαρός Ουσέιν δεν έδειχνε αρκετό, ήξερε ότι ο πατέρας του θα τον πείσει με λίγο ξύλο. Λέει ότι πάντα καταλάβαινε πότε θα συνέβαινε αυτό, αφού ο πατέρας του γινόταν ξαφνικά ήσυχος.
«Αν έκανα κάτι, μιλούσε και μιλούσε, αλλά όταν ήθελε να με δείρει έλεγε απλά "Ελα εδώ", κρατούσε το χέρι μου και μετά ξεκινούσε».
Ο Μπολτ όμως δεν θέλει να παρεξηγηθεί. Ο πατέρας του μπορεί να ήταν σκληρός, αλλά και οι δύο γονείς του έδιναν αγάπη και αξίες.
«Οι τρόποι ήταν κλειδί. Για παράδειγμα, έπρεπε όταν περπατούσα στο δρόμο να λέω καλημέρα σε όλους. Ολους! Δεν έπρεπε να προσπεράσω κανέναν».
Το κρίκετ ήταν η πρώτη του αγάπη. Μεγάλωσε όταν οι West Indies ήταν ακόμη μεγάλη δύναμη και ήθελε να γίνει ο νέος Κάρτνεϊ Γουόλς ή Κάρτλι Αμπρόουζ. Ηταν ταλαντούχος, παίζοντας στην τοπική ομάδα.
«Αλλά έτυχε να τρέχω γρήγορα. Μου είπαν να δοκιμάσω το στίβο, αλλά εγώ συνέχιζα γιατί το κρίκετ ήταν εύκολο και κέρδιζα».
Στην πρώτη χρονιά στο γυμνάσιο ήταν ήδη παράλογα γρήγορος. Ο πατέρας του του είπε να εγκαταλείψει το κρίκετ και να επικεντρωθεί στο στίβο.
«Είπε ότι έπρεπε να τρέχω, γιατί είναι ατομικό άθλημα. Κι αν είσαι καλός, είσαι καλός για τον εαυτό σου».
Εκείνη την εποχή μισούσε το όνομά του. Ολοι το έλεγαν λάθος. Χουσέιν, Τουσέιν, τον έλεγαν με οποιοδήποτε τρόπο εκτός από Ουσέιν. Αλλά οι φίλοι και οι οικογένειά του τον αποκαλούσαν VJ. Ετσι γίνεται στην Τζαμάικα λέει, έχεις ένα παρατσούκλι. Γιατί Vj;
«Η μητέρα μου είπε, χρειάζεται ένα παρατσούκλι αυτός. Οπότε ας τον πούμε VJ… Βαρετή ιστορία ε;», λέει και γελάει δυνατά.
Στην αυτοβιογραφία του Μπολτ, ο αδερφός του Σαντεέκι λέει ότι ο ίδιος ήταν καλύτερος στο κρίκετ. Είναι αλήθεια;
«Ετσι νομίζει, λέει ο Μπολτ. Και είναι καλός σπρίντερ; «Α, μην ασχολείστε καν. Ο αδερφός μου είναι πολύ, πολύ αργός».
Ο Σαντεέκι, οχτώ μήνες μικρότερος από τον Ουσέιν ισχυρίζεται επίσης ότι είναι πιο άνετος, πιο όμορφος και πιο δημοφιλής ανάμεσα στα κορίτσια.
«Θεέ μου! Πάντα το λέει αυτό. Αλλά είναι πιο χαλαρός από εμένα».
Πιο χαλαρός από τον Μπολτ; Σίγουρα αυτό είναι αδύνατο.
«Ναι, εκείνος δεν αγχώνεται. Υπάρχουν πράγματα που με ενοχλούν. Προσπαθώ να μην το επιτρέπω, αλλά γίνεται».
Για παράδειγμα αναφέρει πως ήταν τόσο σφιγμένος πριν από την κούρσα του στον τελικό του Παγκοσμίου πρωταθλήματος Εφήβων, που έβαλε ανάποδα τα παπούτσια του.
«Ποτέ δεν είχα ξανανιώσει τόσο νευρικός σε όλη μου τη ζωή. Ετρεμα γιατί όλοι περίμεναν να κερδίσω ή να πάρω ένα μετάλλιο. Εκείνη η στιγμή άλλαξε όλη τη ζωή μου. Γιατί μετά από αυτό κατάλαβα ότι δεν υπάρχει λόγος να ανησυχώ».
Ακόμη θεωρεί ότι εκείνη ήταν η καλύτερη κούρσα της ζωής του.
«Χαιρέτησα το πλήθος, ούρλιαζαν. Ημουν 15 χρονών, μπροστά στους συμπατριώτες μου. Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα. Χρυσό μετάλλιο, ρεκόρ και μία χώρα πραγματικά υπερήφανη».
Αλλά τα επόμενα τρία χρόνια ήταν τον περισσότερο καιρό τραυματισμένος. Ηταν τότε που η Τζαμάικα στράφηκε εναντίον του. Οι ίδιοι οι άνθρωποί του έλεγαν ότι ήταν απείθαρχος, ότι ξενυχτούσε υπερβολικά, τον ένοιαζε η καλοπέραση. Και ναι, του άρεσαν τα πάρτι, αλλά η αλήθεια ήταν πως υπέφερε από σκολίωση. Οι Τζαμαϊκανοί λέει πάντα βιάζονται να κατακρίνουν. Ακόμη και τώρα. Μιλά για την ήττα του από τον Γκέι.
«Εχασα μία κούρσα και έγινε μεγάλο θέμα. Πήγα σε ένα πάρτι και συνάντησα μία φίλη μου. Βγάλαμε μία φωτογραφία και όταν τραυματίστηκα ξαφνικά έφταιγε εκείνη! "Ο Ουσέιν είναι αυτό, ο Ουσέιν είναι εκείνο". Δεν με ενοχλεί γιατί ξέρω πώς είναι».
Σταματά και κοιτά τον δημοσιογράφο.
«Αλλά δεν είναι τόσο κακοί όσο εσείς. Είστε απαίσιοι!». Οι δημοσιογράφοι; «Ναι, εσείς είστε σκληροί με τους πάντες. Πιέζετε τόσο πολύ τους ανθρώπους».
Θέτει ως παράδειγμα την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Αγγλίας.
«Τους… στήσατε λέγοντας πως πρέπει να παντρευτούν νωρίς. Αυτός είναι ο αγγλικός τρόπος. Αλλά δεν είσαι έτοιμος να κατασταλλάξεις, και τότε είναι που έρχονται όλες οι φιλενάδες. Και όλα τα προβλήματα. Δεν θέλεις να παντρευτείς στα 22 σου! Ειδικά αν είσαι διάσημος, γιατί τα κορίτσια θα πέφτουν επάνω σου!».
Λέει ότι υπάρχει κάτι αναπόφευκτο στη ζωή των Αγγλων ποδοσφαιριστών. Παντρεύονται νέοι, έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις, τις αποκαλύπτουν οι εφημερίδες και τότε ξεκινούν τα προβλήματα.
«Δεν θα παντρευόμουν τώρα. Θα ήταν απαίσιο. Εχω την ίδια ηλικία με τον Γουέιν Ρούνεϊ- εκείνος είναι παντρεμένος και έχει ένα παιδί. Δεν νομίζω ότι αυτοί οι τύποι είναι έτοιμοι για γάμο. Υπάρχει λιγότερο άγχος για εμένα. Αν πουν "Είδα τον Ουσέιν με ένα κορίτσι χθες το βράδυ", δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί δεν είμαι παντρεμένος».
Σε αντίθεση με άλλους αθλητές, σφιγμένους και συντηρητικούς, εκείνος έχει άποψη, έχει πλάκα και είναι προσγειωμένος. Δεν έχει τελειώσει με τα καλά και τα άσχημα των πάρτι.
«Για εμένα οι άνθρωποι λένε ότι πάντα πηγαίνω σε πάρτι. Ε ναι λοιπόν. Δουλεύω σκληρά, τα πηγαίνω καλά και θα διασκεδάσω. Δεν θα επιτρέψω να με περιορίσουν. Γιατί τότε έρχεται το άγχος και τότε αρχίζεις να το χάνεις».
Οταν βγαίνει έξω αυτές τις ημέρες, πίνει 1-2 μπύρες. Και παλιότερα;
«Α, δεν θέλω να μιλάω για αυτό. Ημουν πραγματικά κακός γιατί δεν ήμουν συγκεντρωμένος. Ημουν έξω όλη τη νύχτα. Αλλά δεν μεθούσα. Ποτέ δεν μεθάω».
Δεν είναι έκπληξη που κάνει αμφισβητούν το αν κάποιος μπορεί να τρέξει τόσο γρήγορα χωρίς απαγορευμένες ουσίες.
«Σε μία συνέντευξη ένας τύπος μου είπε "εμφανίστηκες ξαφνικά και κάνεις παγκόσμια ρεκόρ. Γιατί να σε πιστέψουμε;" Του είπα να ελέγξει πρώτα την ιστορία. Ημουν παγκόσμιος πρωταθλητής Εφήβων στα 15 μου. Τραυματίστηκα και αυτό με καθυστέρησε, αλλά δεν μπορούν να λένε ότι εμφανίστηκα ξαφνικά».
Θυμωνε με αυτό;
«Με ενόχλησε, γιατί λένε ότι δεν με πιστεύουν. Καταλαβαίνω γιατί ρωτά ο κόσμος και δεν έχω πρόβλημα με αυτό γιατί ο αθλητισμός έχει περάσει πολλά».
Το θέμα είναι, λέει, πως είναι πιθανότατα ο πιο ελεγμένος αθλητής στον κόσμο οπότε δεν έχει κάτι να φοβηθεί. Οταν μεγάλωνε στην Τζαμάικα και όλοι οι φίλοι του στο στίβο ήταν καθαροί, προσθέτει. Αλλά σίγουρα ήξεραν για τα σκάνδαλα.
«Εννοείται. Ηταν πραγματικά άσχημη κατάσταση με τους σπρίντερ. Κατέρριπταν το ρεκόρ και την επόμενη χρονιά άκουγες πως έπαιρναν ουσίες».
Το 2007 η Μάριον Τζόουνς παραδέχθηκε ότι έκανε χρήση στεροειδών από τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2000 και έχασε τα πέντε μετάλλια που είχε κερδίσει ενώ παράλληλα της επιβλήθηκε εξάμηνη ποινή φυλάκισης για ψευδορκία. Για τον Μπολτ, η αποκάλυψη ήταν θλιβερή.
«Ολοι την αγαπούσαν και την θαύμαζαν, ιδιαίτερα οι αθλήτριες. Το να ανακαλύψεις πως το είδωλό σου έπαιρνε ουσίες όλα αυτά τα χρόνια σε μπερδεύει».
Ο Μπολτ δεν μπορούσε να εμφανιστεί καλύτερη στιγμή. Οταν φαινόταν ότι ο στίβος είχε πέσει σε μόνιμη δυσμένεια, βρέθηκε ένας άνθρωπος που έδειχνε και συμπεριφερόταν τόσο διαφορετικά από τους προηγούμενους. Παρόλα αυτά, προκάλεσε και εκείνος ένα είδος αναστάτωσης. Το 2008, έκανε συμφωνία με τον προπονητή του προκειμένου να του επιτρέψει να τρέξει 100 μ. στο Πεκίνο. Ετρεχε την απόσταση για λιγότερο από ένα χρόνο, τρεφόταν με κοτομπουκιές και όχι απλά κέρδισε το χρυσό, αλλά κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ με 9.69 και- το πιο συγκλονιστικό- άρχισε τους πανηγυρισμούς του 15 μ. πριν από τον τερματισμό. Κατηγορήθηκε για αυτό, με τον πρόεδρο της ΔΟΕ, Ζακ Ρογκ, να δηλώνει πως «Θα έπρεπε να δείξει περισσότερο σεβασμό στους αντιπάλους του».
Πώς ένιωσε για την κριτική;
«Με ξάφνιασε. Ανησύχησα πως πραγματικά το παράκανα. Αλλά μετά μίλησα με μερικούς από τους σπρίντερ και τους ρώτησα αν ένιωθαν ότι δεν τους σεβάστηκα. Και μου απάντησαν ότι και εκείνοι θα έκαναν το ίδιο. Ημουν απλά χαρούμενος».
Μετά, πριν το βασικό του αγώνισμα, τα 200μ, επαιζε κι έτριβε τα μαλλιά του κι έκανε τη νέα του φιγούρα βασισμένη σε χορό της Τζαμάικα και όχι σε αστραπή και κεραυνό όπως λέγεται. Έκανε παγκόσμιο ρεκορ 19.30 κι ακολούθησε τρίτο, με την ομάδα της Τζαμάικα στα 4 x 100μ. Ένα χρόνο μετά στο παγκόσμιο στο Βερολίνο , έσπασε τα δικά του παγκόσμια ρεκορ τρέχοντας σε 9.58 και 19.19. και πάλι φάνηκε πως θα μπορούσε να πάει γρηγορότερα.
Η ομάδα του λέει πως αν σοβαρευτεί, μπορεί να κατέβει τα 9.5.
Ο ίδιος πιστεύει ότι μπορεί να τρέξει πιο γρήγορα. Αυτό σημαίνει πως είναι τεμπέλης.
«Ναι», λέει με ενθουσιασμό, «Είμαι τεμπέλης. Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό».
Ο μάνατζερ του, Ρίκι Σιμς, κάθεται δίπλα. Συμφωνεί. «Ναι, είναι τεμπέλης. Αλλά όταν προπονείται, το κάνει σκληρά. Ακόμη κι αν παίζει ποδόσφαιρο, θέλει να κερδίσει. Είναι πολύ ανταγωνιστικός».
Το θέμα είναι- όπως εξηγεί ο Μπολτ- πως αυτή η χαλαρότητα τον βοηθά να τρέχει πιο γρήγορα.
«Στο στίβο βγαίνει η προσωπικότητά μου, διασκεδάζω. Αυτό με βοηθά να χαλαρώνω. Παλιότερα οι αθλητές ήταν τόσο σφιγμένοι, κάτι που οδηγεί σε λάθη».
Ο Τάισον Γκέι από την άλλη μοιάζει σαν έτοιμος να εκραγεί από την ένταση όταν ετοιμάζεται για κούρσα.
«Είναι απλά το στυλ του… Δεν νομίζω ότι βγαίνει. Είναι πραγματικά ντροπαλός. Απλά λατρεύει το στίβο και τα κάνει όλα σωστά. Δεν μιλάμε ιδιαίτερα γιατί δεν είναι πολύ κοινωνικός. Δεν τον έχω δει ποτέ σε πάρτι».
Τον ενόχλησε όταν τον κέρδισε ο Γκέι. «Οχι», απαντά με πειστικότητα, αλλα φαίνεται πως υπάρχει ένταση μεταξύ τους. Συμφωνησε. «Σίγουρα. Οταν ο Τάισον με κέρδιζε στις αρχές, ήμασταν φίλοι. Μετά, όταν εγώ άρχισα να τον κερδίζω, όλα έγιναν ανάποδα. Δεν μου μιλούσε ιδιαίτερα. Υποθέτω πως είναι από αυτούς τους αθλητές που πάντα θέλουν να κερδίζουν».
Πώς θα ήταν όμως αν η κατάσταση ανατρεπόταν και ο Μπολτ έχανε τακτικά από τον Γκέι;
«Θα ήταν σκληρό για εμένα. Δεν θα μπορούσα να το διαχειριστώ».
Θα ήταν αποτυχία αν έπαιρνε δύο αργυρά μετάλλια το 2012;
«Ναι, γιατί έχω θέσει ένα στάνταρντ για τον εαυτό μου».
Θα παραιτούνταν;
«Οχι, γιατί θα ήθελα να αποκαταστήσω το όνομά μου».
Μιλώντας για θρύλους του αθλητισμού, ρωτηθηκε αν ο Καρλ Λιούις κέρδισε χρυσό στα σπριντ σε τρεις Ολυμπιακούς αγώνες. Γελάει.
«Δεν ξέρω την ιστορία του αθλήματός μου. Δεν είμαι από αυτούς που γνωρίζουν τα πάντα».
Τι πιστεύει ότι τον κάνει τόσο καλό σπρίντερ; Προβληματίζεται λίγο.
Ισως το ύψος και ο τεράστιος διασκελισμός βοηθάει, λέει. «Πολλοί ψηλοί δεν έχουν καλή συναρμογή, αλλά ο προπονητής μου λέει ότι ένα πράγμα που τον ηρεμεί είναι η ταχύτητα με την οποία μαθαίνω».
Ο Σιμς του ζητάει να βγάλει τη μπλούζα του και λέει δείχνοντας το σώμα του Bolt
"Είναι υπόδειγμα. Την πρώτη φορά που τον πήγα στο στίβο, η κίνησή του ήταν κάτι που δεν είχα ξαναδεί. Πως όταν στο Discovery Channel, βλέπει κανεις cheetahs, τον τρόπου που κινείται το πόδι τους, τη βιομηχανική δράση του σώματός τους; Είναι κάτι αντίστοιχο. Η βιομηχανική είναι τέλεια, και η δύναμη που μπορεί να παράγει απο τα ισχία του τους οπίσθιους και εμπρόσθιους μηριαίους, όλα είναι τέλεια για τρέξιμο.
Βγάζοντας και τη φόρμα έμοιαζε όντως με αντικείμενο εργαστηριακής ανάλυσης, πιο πολύ όχι ανθρωπος αλλά άλογο κουρσας. Στην απορία πως είναι να τρέχει κανείς τόσο γρήγορα, να ανταγωνίζεται τον άνεμο, είπε
«Στην πραγματικότητα δεν σκέφτεσαι κατα τη διάρκεια της κούρσας. Ειναι απλα το, τι πρεπει να κανω τωρα? Bang bang! Οταν φεύγω από το βατήρα, χρειάζομαι απλά αυτό το στροφάρισμα, bang bang. Δεν υπάρχει χρόνος να σκεφτώ. Απλά είμαι χαρούμενος μόλις τερματίσω»
Ρωτωντας για τις φιλοδοξίες του, θα ήθελε λέει να παίξει ποδόσφαιρο σε επαγγελματικό επίπεδο. Και σοβαρολογεί απόλυτα. Ενα από τα καλά του να είσαι ο Ουσέιν Μπολτ είναι πως οι σταρ του αθλητισμού τρελαίνονται να τον συναντούν. Ετσι, όποτε ταξιδεύει και υπάρχει χρόνος, προσπαθεί να προπονηθεί με μία ποδοσφαιρική ομάδα. Πέρυσι ήταν η Μάνστεστερ Γιουνάιτεντ, πριν από λίγες ημέρες ήταν η Μπάγερν Μονάχου. Ακόμη κρατά ένα αντίγραφο της γαλλικής εφημερίδας L'Equipe, που τον κάνει αναφορά στα ποδοσφαιρικά προσόντα του και στα κολακευτικά λόγια του Λούις Φαν Γκάαλ. Δείχνει τη φωτογραφία του με τον Μίροσλαβ Κλόσε και λέει
«Αν κρατηθώ σε καλή φόρμα, σίγουρα μπορώ να παίξω ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο».
Πριν από αυτό όμως, λέει πως υπάρχουν πολλά που μπορεί να πετύχει στο στίβο. Δεν μπορεί να περιμένει μέχρι τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2012. Λέει ότι θα είναι σαν το σπίτι του, με τόσους Τζαμαϊκανούς που ζουν στο Λονδίνο. Κι αν κάνει το νταμπλ εκεί, τότε ίσως επαναπαυθεί στις δάφνες του.
«Ο κόσμος πάντα λέει ότι είμαι θρύλος, αλλά δεν είμαι. Οχι πριν υπερασπιστώ τους Ολυμπιακούς τίτλους μου. Τότε θα αποφασίσω ότι είμαι θρύλος», καταλήγει χαμογελώντας.
ΠΗΓΗ: stivoz.com
ΤΟ FRAPESPORT ΖΗΤΑ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ
Όποιος ενδιαφέρεται να γίνει συντάκτης του blog μας, μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας στο e-mail: frapesport@gmail.com
Κυριακή 29 Αυγούστου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου