Η 13η αγωνιστική της λατρεμένης μας Σούπερ Λιγκ έφτασε στο τέλος της. Αν πρέπει βέβαια να αναζητήσουμε τις ομάδες που ξεχώρισαν αυτό το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, σίγουρα δε θα σταθούμε στον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ, που απογοήτευσαν, ούτε και στις ομάδες της συμπρωτεύουσας. Άλλες ήταν οι ομάδες, που έκλεψαν τις εντυπώσεις με την απόδοσή τους....
Τα έγραψα και χτες και προχτές, αλλά νομίζω πως πρέπει να το τονίσω ακόμα μία φορά σήμερα. Απ' όσα είδα λοιπόν το Σάββατο και την Κυριακή, οι ομάδες που ξεχώρισαν ήταν σε πρώτο πλάνο ο Ατρόμητος και ο Πανσερραϊκός και σε δεύτερο πλάνο η Καβάλα αλλά και η Λάρισα...
Ο Πανσερραϊκός λοιπόν, στο ματς με τον Παναθηναϊκό ήταν απλά εντυπωσιακός. Μόνο και μόνο το γεγονός πως στο μεγαλύτερο μέρος του πρώτου μέρους αλλά και μετά το 2-0 των πρασίνων, είχε την κατοχή της μπάλας και έπαιζε τον Παναθηναϊκό στο μισό γήπεδο, τα λέει όλα. Αφήστε που συνολικά οι γηπεδούχοι είχαν 6 τελικές προσπάθειες, ενώ ο Πανσερραϊκός 12! Είναι δεδομένο για μένα πως το σκορ δεν είναι απολύτως δίκαιο και η ομάδα του Κοκότοβιτς δικαιούνταν την ισοπαλία. Και φυσικά της αξίζουν συγχαρητήρια γιατί απέναντι σε ένα μεγάλο, για τα κυβικά της, αντίπαλο δεν κλείστηκε καθόλου στην άμυνά της και δεν «ταμπουρώθηκε»..
Όσον αφορά τον Ατρόμητο, αυτή η ομάδα δεν είναι έκπληξη, για μένα. Τον είδαμε και στην προηγούμενη αγωνιστική να κερδίζει μέσα στην Τούμπα τον ΠΑΟΚ, σε ένα ματς που έπαιζε τον δικέφαλο του βορρά για μεγάλο χρονικό διάστημα, στο μισό γήπεδο. Το ίδιο βέβαια έκανε και χτες, κόντρα στην τραγική στο πρώτο ημίχρονο ΑΕΚ και σίγουρα είναι θέμα τύχης ή επιπολαιότητας το ότι δεν σκόραρε στα πρώτα 45 λεπτά. Θεωρώ πως ο Ατρόμητος είναι η πιο οργανωμένη ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος και η πιο καλοδουλεμένη. Μια ομάδα με πολλούς τεχνήτες και γρήγορους ποδοσφαιριστές, με αυτοματισμούς, με ξεκάθαρο αγωνιστικό και τακτικό πλάνο, το οποίο και εφαρμόζει ανεξάρτητα από τον αντίπαλό της και φυσικά με ένα προπονητή, ο οποίος επηρεασμένος από την αγγλική αντίληψη για το ποδόσφαιρο, θέλει η ομάδα του να παίζει ποδόσφαιρο σε κάθε ματς και δεν προσπαθεί να «κλέψει» τα δύσκολα παιχνίδια, εφαρμόζοντας το «κατενάτσιο». Ο Ατρόμητος είναι μια ομάδα του προπονητή, που χαίρεσαι να τη βλέπεις στο γήπεδο...
Είπα και πιο πάνω πως ξεχώρισα σε αυτή την αγωνιστική, σε δεύτερο πλάνο, την Καβάλα και τη Λάρισα. Εξηγούμαι λοιπόν...Η Καβάλα παρόλο που είχε μερικές πολύ σημαντικές απουσίες, μου άρεσε πολύ. Είναι μια ομάδα με γρήγορους ποδοσφαιριστές, που ιδρώνουν τη φανέλα και πιέζουν διαρκώς στο γήπεδο. Παράλληλα, χωρίς να αναφέρομαι στους χθεσινούς απόντες, έχει και δύο ποδοσφαιριστές, που προσωπικά μου αρέσουν πολύ. Ο ένας είναι ο Ντουγκλάο, ο οποίος είναι, κατά τη γνώμη μου, ένας από τους καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς του πρωταθλήματος, με εξαιρετικές τοποθετήσεις και ανίκητος στο ψηλό παιχνίδι και ο άλλος είναι αυτός ο «σκύλος» ο Ντιε, ο οποίος παρά τα 34 χρόνια του, κρατάει το κέντρο, τρέχει πιέζει, κλέβει και καταθέτει και την ψυχή του στο χορτάρι σε κάθε ματς.
Η Λάρισα από την άλλη, παρόλο που έχασε, μου άρεσε αρκετά ως ομάδα. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο μετά το γκολ που δέχτηκε, ήταν καταιγιστική και το το 1-1 των πρώτων 45 λεπτών, πιστεύω πως είναι μαγική εικόνα. Ο Κανόμπιο είναι εξαιρετικός, για τα δεδομένα της Λάρισας, ως οργανωτής, ο Ρομέου ένα καλό και σύγχρονο αμυντικό χαφ με μεσοεπιθετικές αρετές, ο Μπλάζεκ γρήγορος αλλά επιπόλαιος στην τελική προσπάθεια και ατομιστής, ενώ ο Κουζέν, όσο αντέχει, είναι ένας σπουδαίος και πολύ έξυπνος επιθετικός. Θεωρώ όμως, πως πληγή αυτής της ομάδας είναι η άμυνά της. Ο Νταμπίζας υπήρξε ένας πολύ καλός αμυντικός και ακόμα είναι, αφού με την εμπειρία του αποδίδει καλά, αλλά πλέον είναι αργός και δύσκολα μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιους ταχείς αντιπάλους. Πάντως η Λάρισα νομίζω πως είναι καλή ομάδα, έχει ποιοτικό ρόστερ και με όπλο της το νέο της γήπεδο, κάποιες μεταγραφές αλλά και έναν καινούριο αξιόλογο και έμπειρο προπονητή, θα μπορέσει να «ανέβει» στη συνέχεια του πρωταθλήματος...Ευτυχείτε!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου