Ωστόσο, επειδή αυτή η ομάδα μας έχει συνηθίσει σε απίστευτες νεκραναστάσεις, φρόντισε και αυτή τη φορά να ανατρέψει όλα τα προγνωστικά και να επιτύχει την απόλυτη ανατροπή.
Πράγματι, κατ’ αρχήν, την Πέμπτη το απόγευμα η ΑΕΚ με κάθε επισημότητα και με ιδιαίτερα πανηγυρικό τόνο ανακοίνωσε την ανανέωση του συμβολαίου του Νάτσο Σκόκο, με ιδιαίτερα αυξημένες αποδοχές, μέχρι το 2013, βάζοντας έτσι με εντυπωσιακό τρόπο ένα τέλος στο σίριαλ που ταλαιπώρησε τον κόσμο της ΑΕΚ επί ένα έτος τουλάχιστον. Πρόκειται για μια μη αναμενόμενη, με βάση τη μέχρι σήμερα στάση των μετόχων και τα δεδομένα οικονομικά προβλήματα της ΑΕΚ, εξέλιξη, που χαροποίησε στο μέγιστο τον κόσμο της ΑΕΚ, στέλνοντας παράλληλα στους επίδοξους διεκδικητές του Σκόκο (ΠΑΟ και ΟΣΦΠ) το μήνυμα ότι η ΑΕΚ όχι μόνο δεν προτίθεται να απεμπολήσει τον ποιοτικότερο παίκτη που διαθέτει αυτή τη στιγμή, αλλά πολύ περισσότερο σκοπεύει να χτίσει επάνω του μια νέα ανταγωνιστική ομάδα, δίνοντάς του το ακριβότερο συμβόλαιο στο ποδοσφαιρικό τμήμα.
Η ανανέωση αυτή, ανεξάρτητα από τις όποιες εύλογες ενστάσεις μπορούν να διατυπωθούν σχετικά με τη μέχρι σήμερα προσφορά του Σκόκο στην ΑΕΚ, έχει μια ξεχωριστή σημειολογία και σαφή συμβολισμό, καθώς περνά προς όλες τις κατευθύνσεις το μήνυμα ότι η ΑΕΚ, παρά τα τεράστια οικονομικά και αγωνιστικά προβλήματά της, είναι ζωντανή, εξακολουθεί να αποτελεί τεράστιο ποδοσφαιρικό μέγεθος, ισοδύναμο των ανταγωνιστών της, που δεν ανέχεται σε καμία περίπτωση να μετατραπεί σε φτωχό συγγενή τους, αδυνατώντας να κρατήσει και χαρίζοντάς τους ουσιαστικά τους καλύτερους παίκτες της (είναι χαρακτηριστικό ότι εφημερίδες φίλα προσκείμενες σε ΠΑΟ και ΟΣΦΠ δε δίσταζαν κατά διαστήματα να παρουσιάζουν φωτομοντάζ με το Σκόκο ντυμένο στα χρώματα της φανέλας των ομάδων τους…).
Επιπλέον, η επιτυχημένη ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων και η υπογραφή του νέου συμβολαίου του Σκόκο πιστώνεται στην ικανότητα του Σταύρου Αδαμίδη, ο οποίος έπεισε το αστέρι της ομάδας του ότι στην ΑΕΚ υπάρχει προοπτική και δυνατότητα να καταστεί και πάλι ανταγωνιστική και διεκδικήτρια τίτλων, αλλά και στον Πέτρο Παππά, ο οποίος για 2η φορά (η 1η αφορούσε το συμβόλαιο του Χιμένεθ) έκανε την οικονομική υπέρβαση και έπεισε το Σκόκο και τους μάνατζέρ του ότι η ΑΕΚ μπορεί να καλύψει τις απαιτήσεις τους, λειτουργώντας- επιτέλους- ως μεγαλομέτοχος ομάδας που κάνει πρωταθλητισμό.
Τα παραπάνω είναι ιδιαίτερα σημαντικά στοιχεία, που επέτρεψαν στην ΑΕΚ να κερδίσει, σε μια δύσκολη εποχή γι’ αυτήν, τη μάχη των εντυπώσεων και να δώσει επικοινωνιακά το σύνθημα της αντεπίθεσης.
Σ’ ό,τι αφορά, ωστόσο, την ουσία της ανανέωσης του Σκόκο, θα πρέπει να τονιστεί ότι από μόνη της η κίνηση αυτή δεν επαρκεί σε καμία περίπτωση ούτε μπορεί, φυσικά, να εξωραΐσει τα τεράστια αγωνιστικά προβλήματα της ΑΕΚ. Ο Σκόκο σίγουρα είναι ιδιαίτερα σημαντικός και ποιοτικός παίκτης, η απουσία του οποίου στα προηγούμενα παιχνίδια έπαιξε καταλυτικό ρόλο στις κάκιστες εμφανίσεις της ομάδας, χωρίς όμως να μας διαφεύγει ότι μέχρι στιγμής έχουμε δει την ποιότητά του αποσπασματικά και σε μεμονωμένες στιγμές, χωρίς τη διάρκεια και τη σταθερότητα που απαιτείται από κάποιον που επιθυμεί να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο σε μια ομάδα.
Απαιτείται, επομένως, ανάλογη συνέχεια που θα περιλαμβάνει μια γενναία εκκαθάριση του έμψυχου δυναμικού και ουσιαστική ενίσχυση του με εξίσου ποιοτικές προσθήκες σε θέσεις κλειδιά της ενδεκάδας, προκειμένου η ΑΕΚ να μην εξαρτάται αποκλειστικά από τις στιγμιαίες εμπνεύσεις του Σκόκο ή του Τζεμπούρ, δύο παίκτες με αναμφισβήτητη ποιότητα, οι οποίοι όμως δε μας έχουν δείξει ότι μπορούν να πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους, οδηγώντας και τους ποιοτικά υποδεέστερους συμπαίκτες τους σε αγωνιστική υπέρβαση.
Σε κάθε περίπτωση, και ενώ είναι συζητήσιμο το αν η ΑΕΚ, πέρα από τα δεδομένα οφέλη της επιλογής της, έπρεπε να φτάσει σε τόσο σημαντική οικονομική υπέρβαση για ένα και μόνο παίκτη, η συγκεκριμένη εξέλιξη άλλαξε προς το καλύτερο της διάθεση όλων μέσα και έξω από την ΑΕΚ και επέτρεψε στην ομάδα να πάει στο ντέρμπυ του Σαββάτου με σαφώς ανεβασμένη ψυχολογία.
Η ψυχολογία αυτή φάνηκε από την αρχή του αγώνα, καθώς έπειτα από πολύ καιρό είδαμε και πάλι την ΑΕΚ των ντέρμπυ, όχι φυσικά σε ό,τι αφορά την απόδοση της ομάδας, αλλά σε σχέση με το πάθος, τη δύναμη, την ένταση της προσπάθειας και την επιθυμία της νίκης, που αναπλήρωσε τις σημαντικές απουσίες (Τζεμπούρ, Καφές, ενώ Μπλάνκο, Ντιόπ και Σάχα ήταν στον πάγκο, χωρίς να είναι σε θέση να βγάλουν ολόκληρο αγώνα), αλλά και το έλλειμμα ποιότητας σε σχέση με τον μεσοεπιθετικά καταφανώς ανώτερο, αλλά εξίσου ελλιπή, ειδικά στην άμυνα, Ολυμπιακό.
Έτσι, είδαμε την ΑΕΚ να κάνει, όπως και στα ματς με ΑΡΗ και ΠΑΟ, κατάθεση ψυχής και ειδικά στο α΄ ημίχρονο να είναι σαφώς καλύτερη του αντιπάλου της, ο οποίος επέλεξε μετά τα πρώτα 15’ του αγώνα μια συντηρητική λογική, προσπαθώντας να χτυπήσει με αντεπιθέσεις, με τον ταχύτατο και χαρισματικό Μιραλάς. Στο διάστημα αυτό η ΑΕΚ είχε την υπεροχή, όμως η έλλειψη παικτών με δημιουργικά χαρακτηριστικά και ατομική τεχνική δεν της επέτρεψε να μετουσιώσει την υπεροχή της και την κατοχή μπάλας σε ουσιαστικές ευκαιρίες.
Αντίθετα, στο β’ ημίχρονο με την είσοδο του Πάντελιτς, και ενώ είχε προηγηθεί από το α’ημίχρονο η είσοδος του μπαλαδόρου Ιμπαγάσα στη θέση του Ριέρα, που έφυγε με θλάση, ο Ολυμπιακός κυκλοφορούσε καλύτερα τη μπάλα, εκμεταλλευόμενος τις τεχνικές αρετές των μεσοεπιθετικών του, και περιόρισε την ΑΕΚ, που είχε χάσει εντελώς το κέντρο, σε παθητικό ρόλο, χωρίς όμως να την απειλεί ουσιαστικά.
Ωστόσο, η κίνηση του Χιμένεθ να βάλει τον Μπλάνκο στη θέση του ανύπαρκτου Μπέρνς προβλημάτισε τον Ολυμπιακό, ο οποίος, έχοντας μια πειραματική άμυνα (χωρίς Τοροσίδη, Ρ.Μπράβο και Μέλμπεργκ), άρχισε να προσέχει τα νώτα του και περιόρισε την επιθετική του δραστηριότητα, ενώ η είσοδος λίγο αργότερα των Ντιόπ και Γκερέϊρο βοήθησε την ΑΕΚ να ανακτήσει την κατοχή της μπάλας, να φτάνει με μεγαλύτερη ευκολία στα καρέ του Πάρντο και εν τέλει με μια επική αντεπίθεση να πάρει το πολυπόθητο τρίποντο στις καθυστερήσεις του αγώνα με το γκολ του Ισμαέλ Μπλάνκο (και ενώ 1 λεπτό νωρίτερα ο ανεκδιήγητος διαιτητής Σιδηρόπουλος δεν έδωσε καθαρό πέναλτι σε ανατροπή του Γκέντσογλου με επικίνδυνο χτύπημα του Πάντελιτς). Ένας Μπλάνκο που συνέχισε την παράδοση να σκοράρει συνεχώς σε βάρος του Ολυμπιακού, επιτυγχάνοντας καθοριστικά τέρματα, και χάρισε πολύτιμη νίκη στην ομάδα του, επιτρέποντάς της, παρά τη μεγάλη απόσταση από την κορυφή, να είναι τουλάχιστον ανταγωνιστική για το υπόλοιπο της σαιζόν.
ΥΓ1: Παρά την τεράστιας σημασίας νίκη επί του ΟΣΦΠ, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι επρόκειτο και πάλι για αγώνα ειδικών συνθηκών, στον οποίο το πάθος και η ανάγκη της επιβίωσης οδήγησαν την ομάδα στην αγωνιστική υπέρβαση, η οποία ωστόσο δεν αντικατοπτρίζει τις πραγματικές δυνατότητές της. Δυστυχώς, η ΑΕΚ δεν μπορεί αυτή τη στιγμή, ελλείψει ποιοτικών λύσεων στα χαφ, να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και κυριαρχίας και γι’ αυτό αδυνατεί να επιβληθεί επί αντιπάλων θεωρητικά υποδεέστερων σε παιχνίδια στα οποία θα πρέπει να απλωθεί σε όλο το πλάτος του γηπέδου και να βγάλει αυτοματισμούς, που θα ξεκλειδώσουν τις αντίπαλες άμυνες.
ΥΓ2: Υπάρχουν αυτή τη στιγμή παίκτες της ΑΕΚ που δε δικαιούνται να ανήκουν σε ομάδα με πρωταγωνιστικές βλέψεις. Ενδεικτικά Μπέρνς, Λεονάρντο, Γκέντσογλου, Νασούτι, Πατσατζόγλου, Έντερ είναι αμφίβολο εάν μπορούν να συμμετέχουν έστω και στις αποστολές των αγώνων της.
ΥΓ3: Ο Χιμένεθ έκανε και πάλι λάθη στη σύνθεση και τη διαχείριση του αγώνα. Δε νοείται να μένει στον αγωνιστικό χώρο ο Μπέρνς μετά το 30’ του α’ ημιχρόνου, ενώ αποτελεί απλή αναφορά στο φύλο αγώνα ούτε να βγαίνει ο Μάκος, που ήταν ο μόνος που είχε τρεξίματα και έβγαζε την ομάδα, αν και με πολλά λάθη, μπροστά. Πιστώνεται, όμως, τις αλλαγές Μπλάνκο, Ντιόπ και Γκερέϊρο, που επέτρεψαν στην ομάδα να κερδίσει το κέντρο στα τελευταία κρίσιμα λεπτά.
από τη στήλη Exclusive για την ΑΕΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου