Ο Γιάννης Ξενάκης γράφει για τη σχέση "παίζω δυο, βάζω ένα" του Αργεντινού με την ομάδα.
Δείχνει να είναι “φευγάτος”, το δηλώνει ξεκάθαρα και χωρίς υπεκφυγές λίγο πριν λήξει το συμβόλαιό του. Είναι προφανές ότι ο Αργεντινός έχει κάνει το “κουμάντο” του, έχει δουλέψει για την δική του επόμενη μέρα. Το θέμα όμως δεν είναι τι σκοπεύει να πράξει ο Μπλάνκο, το ζητούμενο είναι η ΑΕΚ. Πώς θα πορευθεί χωρίς να μπορεί να κάνει τα στοιχειώδη....
Ο Αργεντινός, στη συνέντευξή του στο aek365, σαφέστατα ρίχνει το μπαλάκι στη διοίκηση. Από το Νοέμβριο, λέει, έχουν να του μιλήσουν. Και κοντεύει να φύγει ο μισός Φλεβάρης. Η διοίκηση, είπε, δείχνει να μην τον θέλει. Και αυτός, αφού τιμήσει το υπόλοιπο του συμβολαίου του (και τα δώσει όλα για την ομάδα), το καλοκαίρι θα φύγει. Θα βρει αλλού στέγη.
Δεν υπήρξα ποτέ από τους θαυμαστές του Μπλάνκο. Και το έχω καταθέσει μέσα από τα γραπτά μου. Το γεγονός όμως ότι δεν μπορώ με ευχαρίστηση να βλέπω επιθετικό που δεν ξέρει να κάνει καλό κοντρόλ, που συχνά βρίσκει την μπάλα με το καλάμι, που η τεχνική του κατάρτιση είναι πολύ κάτω του μετρίου και που σχεδόν σε κάθε ματς “πουλάει” πολλές επιθέσεις με τις κακές του επιλογές (λάθος πάσα, λάθος κοντρόλ), δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι έχω εγώ δίκιο. Και πως έχουν άδικο οι χιλιάδες φαν του Αργεντινού, που βλέπουν έναν ποδοσφαιριστή, άμπαλο - ξεάμπαλο, ακόμη και στις κακές του μέρες, να μην είναι αδιάφορος, να μοχθεί για την ομάδα, να καταθέτει και την ψυχή του και το κυριότερο: Να τα βάζει.
"Λαχείο"
Οι αριθμοί, στην περίπτωση του Μπλάνκο, είναι η αποστομωτική απάντηση σε όλους όσους τον αμφισβητούν. Και φυσικά, βάζω και την αφεντιά μου μέσα. Τριάμισι χρόνια στην ομάδα, 71 γκολ σε 157 παιχνίδια πρωταθλήματος, κυπέλλου και Ευρώπης. Δηλαδή, ανά δυο ματς, ένα γκολ. Με απλά λόγια, το “λαχείο” για κάθε ομάδα. Αν ρωτούσαμε οποιονδήποτε προπονητή στην Ευρώπη, πως θα του φαινόταν να είχε έναν επιθετικό με ταρίφα 20 γκολ σε 40 ματς τη σεζόν, θα πέταγε τη σκούφια του και θα έδινε στον συγκεκριμένο σέντερ φορ να πάρει τη φανέλα στο σπίτι του.
Ο “χρυσός” κανόνας "παίζω δυο ματς, βάζω ένα γκολ". Δεν εξετάζω το γεγονός ότι η πορεία του είναι φθίνουσα, διότι απλούστατα ακολουθεί τη διαδρομή που έχει πάρει η ίδια η ομάδα. Την κάτω βόλτα. Δεν είναι πλέον ο βασικός και αναντικατάστατος της πρώτης σεζόν, άντε και λίγο της δεύτερης. Για να τον χωρέσει ο Μπάγεβιτς, σε πάρα πολλά παιχνίδια τον έριξε στο πλάι, στη δεξιά πτέρυγα. Ντρίμπλα δεν έχει, ούτε διεισδυτικότητα, στις πέντε σέντρες του το πολύ να βρει στόχο η μια. Έπαιζε εκεί, όμως, γιατί ήταν (και είναι) μαχητής, έκανε τη “βρώμικη” δουλειά, έδινε βοήθειες και ανάσες στους από πίσω.
Ούτε επί Χιμένεθ είναι πρώτη επιλογή. Από τα 24 ματς με τον Ισπανό στον πάγκο, ο Μπλάνκο ξεκίνησε στα 15. Και μάλλον θα ήταν πολύ λιγότερα αν εξελισσόταν διαφορετικά η συνύπαρξη Τζιμπούρ και ΑΕΚ. Διότι, από τη στιγμή που στην ομάδα έχουν σχεδόν ξεχάσει πως είναι το 4-4-2, με τον Χιμένεθ να θέλει να το εφαρμόσει αλλά να μην μπορεί (επειδή δεν έχει τους κατάλληλους παίκτες), στην κορυφή παίζει ένας. Και άρα αυξάνονται οι πιθανότητες να μην αποτελεί ο Μπλάνκο τη βασική επιλογή του προπονητή.
"Πάρ' τα και μείνε"
Σε οποιαδήποτε άλλη εποχή της ΑΕΚ, με άλλα οικονομικά δεδομένα, όχι απαραιτήτως φανταχτερά, ο Μπλάνκο δεν θα είχε ανανέωσει “χτες”, αλλά “προχτές”. Πόσα θέλεις, τόσα, πάρτα, πάμε παρακάτω, προχωράμε όμορφα και αγαπημένα. Αυτές όμως είναι εποχές που έχουν περάσει και η ΑΕΚ βιώνει δυστυχώς μια καινούρια σκληρή πραγματικότητα. Που δεν της επιτρέπει να κάνει τον παραμικρό ελιγμό, την οποιαδήποτε μορφή υπέρβασης για να κρατήσει στο δυναμικό της, τον ποδοσφαιριστή που σκοράρει ανά δυο παιχνίδια.
Το ότι ρισκάρει η ΑΕΚ είναι σαφές, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για να το καταλάβει κάποιος. Αν ο Μπλάνκο φύγει, τίποτα και ουδείς τής εγγυάται πως με 500 χιλιάρικα το χρόνο θα βρει εξίσου παραγωγικό σέντερ φορ. Μπορεί και να βρει ακόμα καλύτερο, λαχεία είναι αυτά. Μπορεί να χάσει τα κιλά του και να αρχίσει να τα βάζει ο Μπαχά, αλλά μπορεί να της προκύψει και κανένας νέος Βενγλίνσκι. Καμιά εγγύηση δεν υπάρχει περί αυτού, πολύ περισσότερο δε σε μια ΑΕΚ, που δεν ξέρουμε τι της ξημερώνει αύριο, που δεν έχει μπάτζετ να κινηθεί πιο ευέλικτα και αποτελεσματικά, που εγείρονται σοβαρές επιφυλάξεις για το “αετίσιο μάτι” των σκάουτ της και του κατ' ευφημισμόν τεχνικού διευθυντή της.
Ο Αδαμίδης δεν πληρώνει από την τσέπη του για να ρυθμίσει το θέμα Μπλάνκο. Από τον Παππά και τον Νοτιά περιμένει, αλλά επειδή δεν βλέπει “φως”, είναι προφανές ότι δεν μπορεί να ικανοποιήσει τα “θέλω” του Μπλάνκο. Ποια είναι η ταπεινή μου άποψη; Τα 500 χιλιάρικα που του προσφέρουν (συν τα όποια μπόνους) είναι μια καλή προσφορά. Στην οποία πιθανώς να υπάρχουν και κάποια περιθώρια (μικρά) βελτίωσης. Από την άλλη, τα 800 τόσα που διαρρέει η διοίκηση πως θέλει ο Αργεντινός (και που με κλιμακωτό συμβόλαιο φτάνουν και το ένα εκατομμύριο τον τρίτο χρόνο) είναι σαφέστατα πάρα πολλά χρήματα. Δεν θα πω για την αξία του, αλλά για τις οικονομικές δυνατότητες της ΑΕΚ.
Εκποίηση
Τι μένει λοιπόν; Όχι πολλά πράγματα. Το ιδεώδες θα ήταν να ξυπνήσει αύριο το πρωί ο Παππάς και να αποφασίσει να δώσει το "κατιτίς" παραπάνω, προσεγγίζοντας έτσι κατά κάποιο τρόπο τις απαιτήσεις του ποδοσφαιριστή. Το ρεαλιστικό είναι (και αφού πλέον καταθέσει την τελική της προσφορά) να συνεχίσει η ΑΕΚ να τηρεί στάση αναμονής, με την ελπίδα ότι δεν θα βρει σε άλλη ομάδα περισσότερα χρήματα ο Μπλάνκο. Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, όλη η ιστορία είναι αν τον θέλει και αν τα δίνει (τα περισσότερα) ο Παναθηναϊκός. Εκεί πλέον το σενάριο θα είναι εφιαλτικό για την ΑΕΚ και την ευκολία με την οποία γίνεται εκποίηση των περιουσιακών της στοιχείων...
πηγη contra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου